محيط كشت سلولي جهت تمايز سلول هاي آپيكال پاپيلا به سمنتوبلاست جهت بازسازي پريودنتال اختراع شده است. درمان بيماري هاي مرتبط با پريودنتال و بهبود عملكرد ايمپلنت ها يكي از چالش هاي درماني جهاني هستند. تمايز سلول هاي بنيادي از پاپيلاي آپيكال (SCAPs) به سمنتوبلاست يك استراتژي براي درمان پريودنتيت مي باشد. سلول‌هاي آپيكال پاپيلا از مولر سوم انسان جدا و به مدت 21 روز در محيط تمايز حاوي -β گليسروفسفات و اسيد اسكوربيك 2-فسفات انكوبه شدند. واكنش زنجيره اي پليمراز همچنين براي پروتئين سيمان 1 (CEMP1)، كلاژن نوع I (COL1)، F-Spondin (SPON1)، استئوكلسين (OCN)، استئوپونتين (OPN) كه نشانگرهاي خاص سمنتوبلاست ها و اجداد آنها هستند، انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد كه اين محيط تمايزي براي سيمان‌زايي SCAPهاي انساني مناسب و مفيد است. Differentiation environment for differentiation of papillae apical cells to cementoblast

استفاده از ايمپلنت هاي دنداني به عنوان يكي از اميدواركننده ‌ترين گزينه‌هاي درماني در دندانپزشكي، با چالش ها و محدوديت هايي مانند عدم ايجاد يكپارچگي استخواني كافي، كمبود استخوان يا تحليل آن، عدم اتصال به بافت نرم و استخوان و همچنين فقدان سيستم‌هاي دفاعي ايمني روبرواست. بنابراين در دهه هاي گذشته، تغييرات ايجاد شده در ايمپلنت ها جهت فراهم نمودن شرايط لازم جهت استئواينتگريشن سريع ايمپلنت بر روي استخوان و بهبود خواص بيولوژيكي ايمپلنت، گسترش يافته است. از اين رو در اختراع از سل شيت هاي حاوي سلول هاي بنيادي پاپيلاي آپيكال استخراج شده از ريشه دندان مولر سوم انسان كه در محيط كشت تمايزي حاوي اسيد اسكوربيك و β-گليسروفسفات كشت شده اند، براي تمايز به سمنتوبلاست ها و توليد سمنتوم و از پوشش نانوذرات بيواكتيوگلس بر روي ايمپلنت هاي تيتانيومي نيز براي بهبود تكثير سمنتوبلاست ها و چسبندگي سل شيت ها بر روي ايمپلنت تيتانيوم، به منظور افزايش اتصال ايمپلنت به استخوان و يكپارچگي استخواني استفاده شده است. نتايج نشان دادند كه استفاده از سل شيت ها و نانوذرات بيواكتيوگلس بر اساس تست تريپان بلو هيچگونه سميت سلولي نداشته و تصاوير ميكروسكوپ الكتروني چسبندگي سلول‌- سطح و سلول- سلول مناسبي را نشان دادند.